Dwa razy spotkaliśmy się, aby zrobić labirynt, przez który kota czy też innego duszka można przeprowadzić sterując nim za pomocą strzałek. Poznaliśmy przy okazji bloczek, który nie pozwala duszkowi wejść na pole o określonym kolorze. Labirynty były pracochłonne... Pierwsze zajęcia poświęciliśmy na "rozpracowanie" działania strzałek i reakcję na kolor. Drugie - tak się dobrze złożyło, że w szkole trwały rekolekcje i w czasie, gdy uczniowie przygotowywali wystawy prac stworzonych przez poprzednie dwa dni rekolekcji, moi mistrzowie zostali zwolnieni przez wychowawców (oni też robili prace, ale koledzy byli, tak dobrzy, ze zadbali o umieszczenie ich na wystawie) i mogliśmy spokojnie przebrnąć wąskie zaułki labiryntów. Czasu mieliśmy tym razem tak dużo, że uczniowie tworzyli nawet labirynty z dwoma planszami. A i ja mogłam spokojnie (w końcu!) zrobić im kilka zdjęć. 

A co nowego wprowadziliśmy przy okazji drugiej planszy? Komunikaty. Ten sposób sterowania zdarzeniami jest dla uczniów nowy i myślę, że utrwalimy go stosując jeszcze w innych projektach, które przed nami.

     Ale wracając do labiryntów: jeden - mój dla zachęty (powyżej tekstu),...