Konstytucja 3 maja (właściwie Ustawa Rządowa z dnia 3 maja)– uchwalona 3 maja 1791 roku ustawa regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Powszechnie przyjmuje się, że Konstytucja 3 maja była pierwszą w Europie i drugą na świecie (po konstytucji amerykańskiej z 1787 r.) nowoczesną, spisaną konstytucją.

Została ustanowiona ustawą rządową przyjętą tego dnia przez sejm. Została zaprojektowana by zlikwidować obecne od dawna wady systemu politycznego Rzeczypospolitej Obojga Narodów i jej złotej wolności. Konstytucja wprowadziła polityczne zrównanie mieszczan i szlachty oraz stawiała chłopów pod ochroną państwa, w ten sposób łagodząc najgorsze nadużycia pańszczyzny. Konstytucja zniosła zgubne instytucje, takie jak liberum veto, które pozostawiało sejm na łasce każdego posła, który, jeśli zechciał– z własnej inicjatywy, lub przekupiony przez zagraniczne siły– mógł unieważnić wszystkie podjęte przez sejm uchwały.